کودک دلبندم...

توی یه آلبوم کودک قدیمی توی خونمون این شعر بود که من بچگی هام خیلی دوستش داشتم امشب

اتفاقی پیداش کردم و اینجا برا شمام میزارمش که الان حسابی غرق خوابی :

کودک دلبندم

آسوده بخواب

که فرشتگان را گفته ام

از گهواره ات دور شوند

تا ترنم لطیفشان تو را بیدار نکند

و پروانه های باغ را سپرده ام

تا هنگامی که تو در خوابی

از این گل به آن گل پرنکشند

زیرا تو آنقدر لطیفی

که صدای پرهایشان را خواهی شنید.

من

ترانه های آرام لالایی را

آهسته برایت زمزمه خواهم کرد

و شیره جانم را

قطره قطره در کامت خواهم ریخت

و بیدار خواهم ماند

تا تو به خواب ناز فرو روی

و عطر نفسهای کوتاهت

چشمم را گرم کند

آنگاه هوشیارانه کنارت خواهم آرمید

و نفسهای کوتاه تو را

در تمام طول شب خواهم شنید...